Carnaval in Baños en meetings in Quito

Hoi hoi!

Nadat ik jullie verwent heb door bijna om de 2 weken wat te schrijven hebben jullie nu iets langer in spanning gezeten om mijn avonturen te lezen! Omdat jullie even moesten wachten moet ik mezelf wel gelijk verontschuldigen en vertellen dat het een lange zit gaat worden, dus hou je goed vast en niet stoppen!

Ondertussen is er aardig wat veranderd. Ik woon inmiddels alweer een tijdje samen met Thomas, m’n stagebegeleider. Een super relaxte kerel die precieshetzelfde eten lekker vind als ik, hoe perfect. Na een paar keer gekookt (lees: water koken en soep erin of omeletje bakken) te hebben liet Thomas mij kennis maken met een Indier die niet heel ver van ons huisje vandaan zit. Nou, ik ben verslaafd. Sowieso 1x per week staat er nu Indisch eten op het menu! Het blijkt trouwens dat ik zoooo’n leuke huisgenoot ben, dat Thomas per direct opzoek is naar een appartementje voor zichzelf. En wie mag daarbij helpen, ja hoor! IK! Nee hoor, zo erg is het gelukkig niet, hij woont hier al dikke 2 jaar in dit huis en vindt het nu toch echt een keer tijd om echt wat voor zichzelf te zoeken. Iets MET tv, internet, goed werkend warm water en een fris ruikende koelkast.. je kent het wel.. de normale dingen in het leven ;).

Voor we laatst uit eten gingen, liepen we langs appartementen om te kijken of er toevallig een papiertje voor de ramen hangt. Nou, had serieus een stijve nek van het omhoog kijken, maar uit eindelijk een gevonden. Wij proberen het nummer te bellen, maar toen kwam de bovenbuurman uit het raam hangen en vroeg of we geïnteresseerd waren. Hij legde uit dat het een 3 kamer appartement was, echt voor families. Maar als we iets kleiners zochten, hij nog wel wat had. We moeten even blijven wachten buiten. Ongeveer 10min later kwam hij met z’n vrouw de garage uitrijden en klaar om ons naar dat andere appartement te brengen. Dus wij instappen in de mini-jeep en in de spits, op standje kruipen, een eindje verder gereden. Daar aangekomen bleek dat zij een appartement voor hun dochter hadden gekocht en compleet aangekleed hadden, maar dochterlief toch liever bij papi en mami bleef wonen. Super mooi appartement, hebben onze ogen uitgekeken. Alles was gloedje nieuw en de badkamer had een stortdouche! Echt leuk om te zien hoe luxe sommige dingen hier kunnen zijn! Voor zo’n appartement met 1 slaapkamer, woonkamer, keuken badkamer betaal je hier ongeveer 420euro. Daar krijg je in Breda een kamer voor van maximaal 25m2. Hij zit nog in twijfel, want hij verlaat natuurlijk wel heel veel gezelligheid en hoogstaande maaltijden!


En toen was het bijna carnaval, whatto do, whatto do! Ik zal eerst even uitleggen hoe hier carnaval gevierd wordt, want aan “wie ziet er het meest belachelijk uit” doen ze hier niet. Hier mag je elkaar ongeveer de hele week lang natgooien met water of met schuim, wat rond carnaval overal te koop is. Ook zijn er wat parades met muziek in de grotere steden, maar volgens mij in Quito niet echt. Op het werk hadden veel mensen dan ook schuim gekocht en begon het spektakel in de pauzes. Wel erg goed voor de sfeer op het werk! Ik was meegevraagd door m’n twee Duitse collega’s om mee te gaan richting strand, want dat is DE placetobe met carnaval. Nou, dat leek me wel wat dus helemaal enthousiast geworden, maar op de een of andere manier hebben zij niet het STREBER gevoel in zicht om alles strak te plannen. Dus wouden ze 2 dagen voor het weekend begon nog even een hotelletje boeken. Het enige wat vrij was (voor 5 personen) was een hotel 30km van de badplaats af! Ook moest je er aardig wat geld voor betalen en hadden dus besloten niet meer te gaan. Quito stroomt helemaal leeg met carnaval, omdat het officieel vakantie is, dus ik wilde hier niet blijven en besloten met een collega mee te rijden op zaterdag ochtend naar Baños. Een backpackers stadjeongeveer 180 km ten zuiden van Quito met een actieve vulkaan om hoek en heel veel watervallen waarvan een grote in het midden van het stadje! Baños is dan ook vernoemd naar de vele watervallen, want Baños betekend baden/toiletten.Hier is de temperatuur beter en zijn veel dingen te beleven in de omgeving. Onderweg naar Baños nog een stop gemaakt voor een bekend Ecuadoriaans ijsje waarvan ik de naam nooit heb meegekregen. Aangekomen in Baños een hostel weten te fixen voor ongeveer 6 euro per nacht heel snel m’n nieuwe bergstappers aangedaan en op m’n charmantst met 4 kilo aan je voeten de auto weer ingestapt, want m’n collega bracht me naar een hotel boven op een berg waar hij moest werken, en dan kon ik naar beneden hiken. Zo gezegd zo gedaan en heb heerlijk naar beneden gewandeld en als onontdekte natuurfreak ongeveer van elke bloem, vlinder of rare boom een foto gemaakt. ‘s Avonds heerlijk mijn lichaam gereinigd in een terminaal bad die de hitte van de naastliggende vulkaan roteert en een helende werking moet geven ofzo. Het water ziet eruit alsof er weet ik veel wat mee is gebeurt, maar ik geloof het natuurlijk braaf! Ook is er een bad met water van 50c waar je ongeveer levend in verbrand, maar blijkt heel goed te zijn. Dus ja, wie ben ik om het dan niet te proberen! Na deze grondige reiniging was het tijd om de stad in te gaan. Op het grote plein was een culturen show aan de gang waar veel gedanst werd en stukje werden opgevoerd! Erg leuk om te zien en te horen.

Zondag was het tijd voor wat actiefs, een mountainbike gehuurd en de route van de watervallen gefietst. Ik dacht een dik stoere mountainbike track door de biesboesh aan te treffen, maar het was een berg afwaarts ritje over het asfalt. Bij elke waterval kon je stoppen en hem bezichtigen van dichtbij. 2 Hadden een soort kabelbakje waar je met 10man in mag, en dan langs de waterval naar de overkant wordt gebracht. Hier 2 meisjes ontmoet die tegen me aan begonnen te praten in het Spaans, en ik op m’n beste Spaans terug praten. Om mijn niveau Spaans even weer te geven, het gesprek ging over Justin Bieber. Sommige andere watervallen hadden een soort bungeejump aan de brug, alleen dan zonder de bungee. Het komt er op neer dat je gewoon moet springen en dan slinger je dus gewoon aan een touw aan de brug. Ik heb me hier maar niet aan gewaagd en verder gefietst. Bij het zo-goed-als eindpunt aangekomen was het al aardig laat. Omdat die vrouw bij de fietsen verhuur me dood leuk vertelde dat de terugweg gewoon dezelfde weg is, besloot ik maar om te keren en me te wagen aan de dezelfde route, maar dan de berg op. Nadat ik na 3 minuten al een knal rood gezicht had en in versnelling 1-1 fietste besefte ik me toen een busje met fietsen me passeerde, dat ik bij het eindpunt m’n fiets waarschijnlijk voor 2 dollar in een bus had kunnen gooien en ik netjes terug naar Baños werd gebracht. Maar ik besloot toch door te fietsen en mezelf dan maar, als ik ooit terug in m’n hostel zou komen, zou verwennen op een massage (die zijn in baños prima betaalbaar). Na weet ik veel hoeveel uur, een tomatenhoofd, een bijna doordrenkt hemdje, en enorme zogenoemde zadelpijn ( wat een hel!) aangekomen bij het hostel. Trots als ik op mezelf was gelijk naar een masseur gelopen om te vragen wanneer ze tijd had! Omdat ik zo enorm goed kan communiceren in deze pracht taal, lag ik voor ik het wist op de massage tafel voor een uur durende sessie. Ik had wel heel erg te doen met dat meisje, want de geur die uit m’n schoenen kwam, moet mensen gedood hebben! Maarja, daar krijgt ze dan ook netjes voor betaald haha! Helemaal zen ben ik ‘savonds het stadje weer ingelopen en wat leuke live bandjes gezien. Ondertussen spoten mensen schuim alle kanten op vanaf de platte daken, dus er was geen ontkomen aan!

Maandag zou ik weer netjes opgehaald worden, maar nu door een vriend van m’n collega. Dit zou ongeveer om 3u zijn, dus na een hike naar een waterval, een heerlijke lunch en een zon uurtje in het park was het tijd om nog even lekker te douchen en zat ik als Nederlander netjes om 15.10 te wachten. Nou moet ik zeggen dat ik heel prima zat in m’n klapstoeltje op het dak van het hostel met de zon vol op mijn witte huidje, maar na ongeveer 2.5uur wachten en een skype gesprek met Natalie vond ik de “Ecudoriaanse tijd” toch wel ergerlijk! Uiteindelijk om 18.00 stond m’n taxi voor, en bleek dat m’n collega onverwachts toch mee ging. Gelukkig beetje vertrouwder. Maar dat veilige gevoel was langzaam aan het vervagen toen we in het pikkedonker midden door de bergen over slingerweggetjes gingen rijden. En dan niet met een kilometertje of 30 max, neee daar werd de 70 vaak gehaald. Gelukkig heb ik de rit overleefd en werd netjes voor m’n huisje weer afgezet.

Dinsdag was mijn rust dag. Nog wel even naar een park gelopen, waar ik bij toeval een kolibrietje heb gespot en warme chocolademelk gedronken. Cacao is een product uit Ecuador en stond dit nog op mijn lijstje om te proberen. Nou, de warme choco was lauw en mij echt veel te sterk, weten we dat ook weer!

De werkweek had heerlijk maar 3 dagen, maar wat duurde die 3 dagen lang! Nog wel een keer onder werktijd geregistreerd bij de immigratie dienst, dus ik mag officieel een half jaar hier blijven! En natuurlijk donderdag was Valentijnsdag. Nou is er 1dag in het jaar wat ik echt de meest slecht verzonnen dag in het jaar vindt, en jawel, die dag was vandaag! ‘sOchtends hoorde ik gelukkig dat het hier in Zuid-Amerika niet alleen de dag van de liefde is, maar ook de dag van de vriendschap. Nou dat vind ik al een stuk leuker! Jammer genoeg vonden alle stelletjes het toch nodig om overdreven klef te zijn overal op straat. Na het werk, had ik Spaans les en had net een stap binnen gezet en de eigenaresse kwam al naar me toe rennen met een roosje en een reep chocola. Nadat Evelyn (m’n Spaans lerares) me ook nog is een zonnebloem in m’n handen drukte, voelde ik me ook nog schuldig ook! Omdat er op deze dag toch een hoekje van mijn hart is ontdooit, vond ik het leuk om een bloemetje te kopen voor Thomas. Gelukkig kon hij het waarderen en besloten we ook nog is uit eten te gaan. Nou, we waren niet de enigen, dus besloten zo romantisch als we zijn, naar de sportsbar te gaan, aan de bar te zitten en voetbal te kijken. De 10 liter tank bier hebben we maar achterwege gelaten, maar ondanks dat, een erg gezellige avond gehad! Voor dat jullie na dit verhaal dingen gaan denken.. NEE, er is niets tussen mij en Thomas.. we houden gewoon allebei van uit eten gaan en leuk potje voetbal.

Het weekend was erg relaxed. Omdat er op zondag gestemd moest worden in Ecuador zijn op vrijdag, zaterdag en zondag alle baretjes dicht en zelfs de drank afdeling van de supermarkt was niet toegankelijk. Blijkbaar zijn ze bang dat ze in een dronken bui de verkeerde vakjes aanstrepen. Maar heel Quito was uitgestorven na 7uur ‘s avonds. Onze Indier was gelukkig wel open dus daar op vrijdag een hapje gegeten! Op zaterdag ben ik met de TelefériQo de RucuPichincha opgegaan. De TeleférQo is een gondel die je binnen 8 minuten 2.5 kilometer naar boven brengt. Vanaf daar kun je hiken naar de top van de vulkaan. Dat was eerst ook zeker mijn bedoeling want ik had m’n bergschoenen in m’n backpackje gedaan, maar toen ik nog niet eens halve wege was, was het al zo mistig op de top dat ik het niet de moeite waard vond om zo’n zware hike te doen en dan op de top te staan en alleen maar mist te kunnen zien. Dus maar genoten van natuur die de vulkaan te bieden heeft. Ook kun je met een lama op de foto of een ritje op een paard maken, dus toeristisch is het wel! Na een lekkere lunch met uitzicht op Quito was het tijd om naar huis te gaan. Ondertussen was het door de mist een stuk kouder geworden en had ik m’n ski-poelie aan, toen ik in de gondel zat miste ik alleen nog even een snowboard onder me arm, maar het winstersport gevoel was er zeker. Toen ik de terugweg stond te wachten op een taxi, werd ik gevraagd of ik niet met een mevrouw, haar man en zoontje mee wilde rijden naar Quito. Nou, dat slaan we natuurlijk niet af! Hebben ze me ook nog bijna voor m’n deur afgezet, dus dat was wel heel lief! Het enige was ik er voor moet doen, is wanneer het zoontje profvoetballer is en bij Barça voetbalt, ik een wedstrijd kom kijken! Haha zo leuk om die grote dromen van zo’n klein jochie te horen.
In de stad gelijk een verlengsnoer gehaald, dus jaaa het mag in de krant, Anoek heeft eindelijk stroom in d’r kamer! Om dit te vieren heb ik uitgebreid gekookt voor ons 2, waarna we besloten onze zaterdag avond eens goed te besteden en beide badkamers eens grondig schoon te maken!

Zondag heb ik een luie zondag gehad, totdat ik om 18.00 werd opgehaald om met mijn baas en nog wat andere Nederlanders een potje te voetballen. Zij doen dat elke zondag en ik had tegen Thomas gezegd dat ik ook wel een keer mee wilde doen, dus dat is gelijk gefixed. Er waren in totaal maar 4 Nederlanders en hebben dus met wat Ecuadorianen uiteindelijk 7 tegen 7 gespeeld op kunstgras. Nou, dat was ff afzien zeg. Hier ben je gewoon al bekaf van een sprintje omdat je op 3km hoogte zit, nou lag dit natuurlijk ook aan mijn conditie, maar op deze hoogte is het wel ff wennen. Uiteindelijk ben ik er eerder mee opgehouden omdat mijn voeten aangaven pijn te hebben. Nou, dat bleek ook zo, want aan beide kanten enorme blaren van m’n über goedkope gympen. Dat betekende dat ik maandag en dinsdag met ingetapete voeten liep alsof ik in m’n broek had gepoept! Dit kwam overigens ook van de enorme spierpijn.

Toen ik woensdag weer een beetje beter kon lopen had ik Thomas beloofd sushi te proeven, dus wij naar de sushi bar in een winkel centrum en de sushi hier geproefd. Er ook dit mag in de krant, ik vond het zowaar lekker! Wel was dit de Amerikaanse versie, want die worden krokant gemaakt. Maar dat doet er niet toe, het is sushi! Omdat het een probeersel was, zaten we nog niet echt vol en hebben onze tweede gang dan ook voorgezet in een luxe restaurant die ook wel als de gouden M omschreven wordt. Altijd hoog niveau eten!

Donderdag kreeg ik op het werk zowaar een andere taak, ik mocht klanten bellen om te vragen hoe hun trip was gegaan en eventuele problemen op te lossen. Nou moest ik Nederlanders bellen, dus ik kon gewoon Nederlands praten, erg makkelijk! Het gesprek proberen zo goed mogelijk op te lossen, maar natuurlijk was er wat fout gegaan en kon ik dat zelf niet oplossen. Maar ja, vanaf nu heb ik op het werk in ieder geval wel een andere taak erbij, ook al is het maar minimaal.

Vrijdag heb ik na het werk met Sabine afgesproken, ook een meisje van de nhtv die die week was aangekomen. Lekker gegeten en daarna nog een nhtv’er en een vriendin van haar ontmoet. Met z’n 4en een drankje gedaan. We hadden een sixpackmojitos, alleen het woord vond ik al erg leuk! En toen we het geserveerd kregen in een rieten mandje was ik helemaal vrolijk. Iedereen veilig thuis gekomen en zaterdag weer met z’n allen afgesproken. Nu ware er nog 3 anderen bij, waarvan ik er 1 al kende. Erg gezellige dag gehad en lunch menu, inclusief soep, kip met rijst en een sapje voor € 1.20 gehad. Daarna nog een marktje over gelopen waar ik natuurlijk niet met lege handen vandaan kan komen. Toen was het tijd voor boodschapjes en wat rust tijd, want ‘s avonds hadden we weer met z’n allen afgesproken. Iedereen wat drank mee en wat lekkers, nou de tafel stond helemaal vol met eten! Wederom gezellig en het blijkt dat we heel veel dezelfde mensen kennen van school! Geslaagde avond dus!

Zondag heb ik de zon eens goed kunnen aanschouwen. Eerst op het balkonnetje, en later gevolgd door een gezellig park. Ik heb me zowaar een keer goed ingesmeerd, dus geen zware verbrandingen. ‘sMiddags nog met een paar afgesproken om te lunchen in de buurt en na een heerlijk ijsje ‘s avonds weer lekker naar m’n eigen huisje.

En ook heb ik voor de liefhebbers nog meer fotos toegevoegd aan de link:

https://plus.google.com/photos/117570936618203860494/albums/5840787639384714257

Liefs, Anoek